Wat doen we met moeder?
Voorafgaand: terugkijkend op moederdag…
Toen ik opgroeide, mocht mijn moeder ieder jaar met moederdag kiezen wat wij als gezin moesten doen. Zij koos steeds hetzelfde: een eindeloze wandeling door heide en over strand, van Overveen naar Zandvoort. Ze gebruikte er haar gratis treinreizen-dag voor. Ik was de jongste van drie en ik vond het een onmogelijke afstand.
De eerste kilometers gingen wel, maar rond het middaguur tikte ik wanhoop en moedeloosheid aan. Tot mijn verrassing werd het uiteindelijk ook… bezinning en nieuwe energie. (Ik denk weleens dat ik hierdoor heb geleerd om lange termijn-projecten vol te houden.) Laat ik niet te lang uitweiden over de uitdagingen van mijn jeugd, maar je kunt wel begrijpen dat ik heb geleerd om niet tevreden te zijn met dingen die alleen je eerste impuls, de oppervlakte, aanraken.
Aangeraden door feelgood-blogger Conniesboekkies: “Het zit boordevol emoties en niets menselijks is de personages vreemd. Het is een heerlijke roman die de lezer weet te boeien van het begin tot het einde.”
Tegenwoordig met moederdag…
In mijn eigen gezin hebben we al vroeg besloten om niet aan moederdag te doen (net als Valentijnsdag)… Toch slaan we geen jaar over! Natuurlijk vind ik het fijn dat ze me in het zonnetje zetten. Het is net zo fijn als ook ongemakkelijk. Het voelt ieder jaar dubbel omdat ze ten eerste élke dag lief met me zijn, en ten tweede ben ik natuurlijk niet bepaald jarig in mei. Maar goed, dat gezegd hebbend… Wát krijg ik nou graag op zo’n dag?
Leuke cadeaus voor vrouwen
Mijn man heeft de neiging om cadeautjes die hij heeft gekocht, niet voldoende te vinden. Als theaterman zijnde, wil hij er altijd zeker van zijn dat hij een bepaalde feestelijkheid creëert. Daarom zorgt hij altijd voor een berg aan cadeautjes, maar voor een vrouw zoals ik (een schrijfster, een lezer), voelt dat soms wat eh, bespottelijk. Zo had hij eens tussen alle andere dingetjes een fles badschuim gelegd.
Er is later zoveel over gezegd, dat ik niet meer precies weet hoe het ging. Waarschijnlijk heb ik iets gevraagd als: ‘Dacht je dat het niet compleet was zonder badschuim?’ Uiteindelijk werd het een grappenreeks (‘Vind je me vies’) en zorgde het voor hilariteit. Maar goed.
Aangeraden door feelgood-schrijfster Nanda Roep: ”Dochters van de samba’ is het soort boek waar ik altijd blij van word. Het is episch, warmbloedig en strekt zich uit over een leven lang.’
Welk cadeaus maakten het meeste indruk?
Door de jaren heen ben ik dus zo’n beetje besprenkeld met cadeaus: kleding, schoenen, make up, badschuim en allerhande hebbedingetjes. Maar wat ik me het beste herinner, zijn:
- De knutsels van de kinderen
- De boeken die de kinderen aan me gaven (*Tip: laat ze meteen hun naam erin schrijven, als gever van het cadeau!)
Soms hadden ze heus een titel gekozen waar ik totaal geen zin in had. (Het ergste vond ik ‘Nietzsches tranen’, wat overigens een favoriet boek was van vrienden. Ik had het al eens ingekeken en aan de vrienden teruggegeven – maar dat wist mijn lieve kind niet.)
Eén van mijn regels is dat je een gekregen boek altijd leest. Of regels… Hoe zou je het boek dat een geliefde je geeft, niet kunnen lezen? Ik ben veel te nieuwsgierig om te ontdekken waarom ze dít voor mij dachten te moeten kiezen.
En ja, het is toch van de kinderen… Dus las ik door en werkte me door sommige boeken heen. Uiteindelijk bleek ik het prachtig te vinden! Op deze manier heb ik thrillers gelezen, avonturenboeken en dus psychologische fictie/non fictie, die ik anders nooit zou hebben gekend. De boeken zijn de cadeaus die ik me het beste herinner.
Aangeraden door feelgood-blogger Veronique’s Boekenhoekje: ‘In het begin zit je vol vragen en je hebt eigenlijk geen idee hoe het verhaal zich gaat ontvouwen. Maar op het moment dat alle lijntjes bij elkaar komen, val je stil. Je ziet dan de schoonheid van dit verhaal.’
Tot slot: cadeaus in de toekomst…
Er is nog een voordeel aan het krijgen van een boek. *Mits je ervoor zorgt dat de gever een klein bericht voorin schrijft. Soms sla ik een boek open en lees ik voorin: ‘Van Sinterklaas en je dochter’. Of de naam van mijn zoon, in zijn vroegere hanenpoten. Dan weet ik weer dat ze het aan me gegeven hebben en hoe wij waren in die jaren… Een fles badschuim kan jaren in de kast staan, en daarna herinner ik me er niets meer bij. Een kledingstuk, oké, dat heb ik eigenlijk altijd willen ruilen… (Eén keer maakte ik mijn boekenregel erop van toepassing, en droeg ik het uit respect, voordat het in de kast belandde. Zonde van het geld en ook van het milieu…)
De boeken die ik cadeau heb gekregen van geliefden, blijven altijd in mijn kast. En soms, heel soms, sla ik de kaften open en herinner ik me de dagen waarop we elkaar deze boeken cadeau gaven… <3
Wil jij er zeker van zijn dat jouw moeder geniet van het boek dat ze van je krijgt? Kies dan een titel op feelgoodboeken.nl. Hiermee schiet je altijd raak, recht in het moederhart! <3
Liefs,
Nanda & team Feelgoodboeken.nl
