Kansen in 2021 (genomineerd)
De situatie van een schrijfster…
Deel #5 Kansloos… Kansen in 2021 (genomineerd)
Blogs over dit onderwerp:
Deel 1: De situatie van de schrijfster
Deel 2: Kansloos in de media
Deel 3: Kansloos in de boekhandel
Deel 4: Kansloos in 2020 – Terugblik
Deel 5: Kansen in 2021 (genomineerd)
De schrijfster wil positief zijn
Het afgelopen jaar heb ik met veel plezier gedeeld hoe kansloos de situatie eigenlijk is voor zomaar een leuke schrijfster, die ook maar toevallig een vrouw is…
Ik moest er zelf vaak om lachen – de humor is te vinden in de treurigheid –, maar gaandeweg merkte ik het dat eigenlijk niet bij me past om het alleen te hebben over dingen die kansloos zijn. Als je veel oog hebt voor alle beren op de weg, word je niet snel een schrijfster, lijkt me.
Een schrijfster heeft het nodig om te dromen, over mogelijkheden, over kansen… Wie zou het anders nog aangaan? In je (dag)dromen ontstaan de mooie verhalen, als schrijfster adem je zelfbedachte mogelijkheden en kansen. Toch wil ik niet zomaar loslaten wat ik heb ingestart – in het nieuwe jaar zal ik verdergaan met het onderzoeken van de positie van de feelgoodschrijfster.
Nu wil het geval dat ik vlak voor de jaarwisseling een superleuk ‘uppertje’ kreeg…
Blog verder onder de foto.
Een nominatie voor de schrijfster
Via mail kwam het bericht binnen dat ik ben genomineerd voor The Indie Awards 2020. Als onafhankelijke selfpublisher zijnde, voor mijn feelgoodroman ‘Leugens in de lente’.
Stem hier vóór eind februari!!
Er gebeurde iets geks…
Normaal let ik niet op nominaties of prijzen, ik had zelfs gemist dat je je boek hiervoor kon aanmelden. (Mijn blogcollega Elise Prins, alias ‘Zoeff en Chaos’ had me ingediend – ik ben haar eeuwig dankbaar.)
Tot mijn verbazing voelde ik warmte door mijn lijf stromen. Alsof ik in een donker kamertje had gezeten, maar nu kwam er een lichtstraal binnen. Ik werd gezien, zo voelde het – en ik wist niet eens dat ik me onzichtbaar waande. Er was een organisatie die óóg had voor mensen, vrouwen zoals ik. Alsof iemand zachtjes op mijn schouder tikte en zei: ‘Ik zie je en ik waardeer je.’
Er was op mij gelet… Beschaamd en lacherig moest ik toegeven dat alleen al de nominatie me goed deed. Alsof het gordijn voor me werd opengeschoven, alsof ik mocht méédoen… Note tot self: Dat iets sulligs als een prijs zoiets kan betekenen, zeg… Daar had ik geen idee van. (En het is niet alsof je er rijk van wordt…)
Blog gaat verder onder de foto.
Foto: Een rijke Nanda.
Het genomineerd-zijn
Dus nu ga ik als genomineerde door het leven. De prijs wordt in het voorjaar uitgereikt en van mij mag het nog lang op zich laten wachten. Ik stel me erbij voor dat het al snel ‘voorbij’ zal zijn, en grote kans dat ik niet de winnaar ben – maar zelfs als het wel zo zal zijn: voorbij is voorbij.
Terwijl ik me nu elke dag even kan baden in het zonnestraaltje van genomineerd-zijn. Ik ben gezien. Ik ben gemaild. Iemand heeft me opgegeven. (Eeuwige dank!) Laat me hier nog maar even van genieten, voordat ik weer terugstap in de kansloze situatie van de feelgoodschrijfster, haha!
De boeken van Nanda Roep
Voor mijn 5 eerdere romans nam ik mijn eigen (vrouwen)leven als uitgangspunt. Vanaf roman 3 ben ik zelf de uitgeefster.
- Twijfelgeval Eva, 2008, Foreign Media Group (Nu Overamstel Uitgevers)
- Bitter en glamour, 2010, uitgeverij De Boekerij
- Van familie moet je het hebben en kan je het krijgen ook,
- Dik, druk en dronken, en
- Sable.)
Daarna schreef ik officiële feelgoodboeken:
- Leugens in de lente
- Het heerlijke boek (verwacht in 2022)