Hoe ik terechtkwam bij Liane Moriarty
Voor mij, als Nederlandse schrijfster, was het een zoektocht om mijn literaire stem te vinden. Het Nederlandse literaire klimaat blijkt uiteindelijk toch wel nauw te zijn. Het wetenschappelijke onderzoek naar seksisme in het Nederlandse boekenvak brak mijn hart…
Ik begreep dat ik er alleen voor stond, met mijn fijne eigen plukje lezers dat via een soort ‘verdeel en heers’-methode vanuit de letteren, nooit groter zou kunnen groeien via de gevestigde systemen… Erg pijnlijk was die culturele ontdekking, ook wel verdrietig. Maar zoals dat gaat: als een deur sluit, gaan er andere deuren open. Nu ik kennelijk op niemand hoefde te rekenen binnen onze gevestigde orde, was ik dus compleet vrij. Ik kon leunen op mijn eigen schrijverschap en vrijelijk zoeken naar mijn voorkeuren. Zo kwam ik gaandeweg uit bij auteur Liane Moriarty.
Liane Moriarty is een Australische auteur met ruim tien romans op haar naam, waaronder de New York Times-bestsellers Big Little Lies (Grote kleine leugens), Nine Perfect Strangers (Negen volmaakte vreemden) en Apples Never Fall (Appels vallen niet), die respectievelijk zijn verfilmd voor HBO, Hulu en Peacock. Daarnaast worden The Husband’s Secret (Het geheim van mijn man) en The Last Anniversary (Nog een keer feest) verfilmd.
In deze blog geef ik je 10 redenen waarom zij mij inspireerde, aan de hand van de kenmerkende elementen van haar boeken.
De 10 belangrijkste elementen in de boeken van Liane Moriarty
1. Complexe menselijke relaties
Moriarty verkent dynamieken binnen families, huwelijken, vriendschappen en gemeenschappen, vaak met een scherp oog voor spanningen en nuances.
Mijn inspiratie → Dit soort dynamieken, daar hou ik van. Ik werk ermee sinds mijn debuutroman uit 2008 (‘Twijfelgeval Eva’ gaat over de dilemma’s van een zwangere dertiger): verkennen wat een bepaalde setting doet met je emoties en je keuzes. Het is heel interessant om het sociaal-emotionele stukje van een personage mee te laten wegen in het verloop van een verhaal.
2. Verborgen geheimen en onthullingen
Haar verhalen draaien vaak om het blootleggen van verborgen waarheden of schokkende geheimen, wat zorgt voor een constante spanning.
Mijn inspiratie → Dat is waarom ik als lezer zo geniet van haar boeken! Met name ‘Grote kleine leugens’ of ‘Het geheim van mijn man’ waren titels waarin ze voor mij perfecte puzzelstukken liet samenkomen. De ontknopingen waren echt verrassend, oorspronkelijk, en de weg erheen was een genot om te lezen! In mijn geval hoop ik dat boeken als ‘De beste zus bekent schuld’ (2025) of ‘Leugens in de lente’ (2020) dezelfde soort leeservaringen kunnen bieden!
3. Alledaagse settings met onverwachte diepgang
Ze plaatst haar verhalen in herkenbare, gewone omgevingen (buitenwijken, scholen, buurten), maar onthult daaronder een wereld van drama en intrige.
Mijn inspiratie → Als lezer vind ik dit erg prettig. Zoals in ‘Appels vallen niet’ of ‘Drie wensen’, waar je echte, normale vrouwen in het normale leven bezig ziet met een intrige dat wordt ontrafeld. Dit triggerde de opzet van ‘De beste zus bekent schuld’ (2025), maar ook een titel als ‘Dik, druk en dronken’, die voor veel vrouwen van middelbare leeftijd superherkenbaar zijn, maar ook op de lachspieren zullen werken.
Schrijfster Nanda Roep (l) en schrijfster Liane Moriarty (r)
4. Meeslepende personages
Haar personages zijn realistisch, menselijk en vaak onvolmaakt, waardoor ze herkenbaar en geloofwaardig zijn voor lezers.
Mijn inspiratie → Dit refereert aan bovenstaande antwoord. Als lezer is het prettig om je te kunnen vereenzelvigen, en ergens wordt het dan vanzelf grappig als de hoofdpersoon een opmerkelijke keuze maakt. Een keuze, die natuurlijk een sneeuwbaleffect geeft naar allerlei spannende ontwikkelingen! Voor mij, zowel als lezer en als schrijver, is het fijn als iemand frisse en oorspronkelijke elementen samenvoegt die duidelijk niet in een normaal stramien passen.
5. Psychologische spanning
Zonder typisch thrillergenre te zijn, bouwt ze spanning op door relaties, emoties en kleine mysteries op een meesterlijke manier te verweven.
Mijn inspiratie → Precies dat het geen hevige thrillers zijn, spreekt mij zo aan in de boeken van Liane Moriarty. Ik hou wél van de zoektocht en ik hou zeker van opmerkelijke scripts, maar voor mij hoeft er geen bloedbad te worden aangericht.
Eerlijk gezegd was ik als lezer vaak teleurgesteld in de ontknoping van de thrillers die ik las (zie ook een van de volgende punten) . Ik hou ervan als puzzelstukken van een plot echt verrassend in elkaar passen, mede daarom ben ik ook erg tevreden over mijn roman ‘Het hoogste woord’ (2022), waarin de verrassingen blijven komen! Nu hoop ik dat te blijven bieden in ‘De beste zus bekent schuld’ (2025).
6. Onderliggende thema’s
Moriarty onderzoekt diepe thema’s zoals vergeving, schuld, vertrouwen, mentale gezondheid, en de impact van het verleden op het heden.
Mijn inspiratie → De sociaal-emotionele thema’s zijn waar ik als auteur ooit mee begon. Die interesseren mij zeer, ook in het gewone leven! (Misschien heb ik als kind uit een toxisch gezin extra baat gehad bij het onderzoeken en analyseren van emoties, beweegredenen en sociale keuzes die er te maken zijn.)
Sommige lezers noemden mijn boeken psychologische romans, maar dat lijkt me iets te ver gaan, als ik eerlijk ben… Toch onderzoek ik zeker emoties en de oorsprong ervan bij mijn personages. Het duidelijkste vind je dat terug in ‘Van familie moet je het hebben; en kun je het krijgen ook!‘, maar ook in ‘Dik, druk en dronken‘ en ‘Twijfelgeval Eva’ (nog geen productlink beschikbaar). Ik verwijs even naar de productlinks, omdat je via daar vanzelf ook gemakkelijk terechtkomt bij de vragen voor leesclubs, etc!
7. Veelvoudige perspectieven
Ze schrijft vaak vanuit verschillende personages, waardoor lezers een breed inzicht krijgen in de gebeurtenissen en emoties.
Mijn inspiratie → In boeken vind ik het niet altijd prettig om te moeten switchen van kijkrichting, maar bij Liane Moriarty weet je dat het recht zal doen aan het overkoepelende verhaal. Heel prettig! In mijn roman ‘Leugens in de lente’ heb ik alsnog voorin even een overzichtelijk plaatje geplakt, zodat je gemakkelijk kunt terugvinden wie nou ook alweer wie is, ja toch? Maar in ‘Het hoogste woord’ heb ik erop vertrouwd dat mijn lezers de drie totaal verschillende figuren gemakkelijk uit elkaar konden houden. Inderdaad is het voor de schrijfster ook lekker om zoveel verschillende sferen en kleurtinten te mogen toevoegen!
8. Humor en lichtheid
Ondanks de zware thema’s weet ze humor en luchtige momenten toe te voegen, wat haar boeken toegankelijk en prettig leesbaar maakt.
Mijn inspiratie → Hier tik je het Nederlandse klimaat voor de letteren aan. In onze boekenwereld komt er een overkoepelend resultaat uit dat wordt gecreëerd door de houding van de recensenten, lezers en boekverkopers, en in Nederland wil de gevestigde orde nou eenmaal de literaire werken zien, liefst geschreven door een man en vaak inzoomend op emotioneel ongemak. Ik zeg dat niet zelf, het is wetenschappelijk bevestigd door Corina Koolen en verwerkt tot het boek ‘Dit is geen vrouwenboek‘.
Ik heb ook met enige regelmaat over het onderwerp uitgesproken, al heb ik niet de illusie dat ik er iets aan kan veranderen. Juist dat ik me erop richt dat mijn teksten prettig lezen, heeft mij een lagere status opgeleverd in het kleine Nederland – een land dat juist wel wat lucht en luchtigheid zou kunnen gebruiken!
Gelukkig zijn er voldoende lezers die mijn boeken oppakken. Als jullie er niet waren, zou ik als auteur nergens zijn! #dankbaar
9. Onverwachte wendingen
Ze verrast lezers met plottwists die goed zijn opgebouwd en de verwachtingen subtiel ondermijnen.
Mijn inspiratie → Precies waarom ik me na thrillers toch vaak een beetje teleurgesteld voelde (iets te vaak had een normale vriend/kennis/familie ‘ineens’ een dark side vijandigheid gekozen), zijn de boeken van Liane Moriarty erg vrij en fris van ontknoping! Na mijn eerste leeservaring was ik daarom zó blij: dít type boek zou ik gaan maken! Het heelde mijn gebroken hart ha de onthullingen over het literaire klimaat in Nederland en sindsdien ga ik vol goede moed weer verder!
10. Herkenbaarheid en empathie
Moriarty schrijft verhalen waarin lezers zichzelf en hun eigen relaties kunnen herkennen, wat een sterke emotionele connectie creëert.
Mijn inspiratie → Sowieso is het fijn als het vrouw-zijn buiten de clichés wordt beschreven en gewoon als interessante leefomgeving voor een hoofdpersoon kan zijn. Ik heb al zó veel over mannen gelezen, en soms was de hoofdpersoon tot vrouw gemaakt – maar nog steeds met de kenmerken van een man (o jee, een zijpad, hier ga ik voor deze blog nu niet verder op in) – dat het verfrissend is om een echte vrouw als hoofdpersoon te zien. En daar dan zo’n leuk en aantrekkelijk plot omheen te bouwen. Dat kan niet anders dan een geweldig goed doel zijn!
Het effect van Liane Moriarty op de romans van Nanda Roep
Zo heeft schrijfster Liane Moriarty (1966) zonder het te weten richting gegeven een de koers voor de volwassen boeken van Nanda Roep (1971). Daar zal ik haar altijd dankbaar voor zijn – ook al heeft ze geen idee! 😉 Mijn boeken blijven soepel leesbaar en ‘alsof je met een vriendin op de bank zit te kletsen’. Want hoe fijn is het als een boek lekker leest? Maar de plots krijgen naast feelgooddrama nu ook gezelschap van de cosy mystery. Voor een heerlijke, grappige en wervelende leeservaring! Enjoy!