Sluit het jaar goed af met een kinderboek

Het is alweer november: de feestdagen komen eraan en we dompelen ons in feestelijke gevoelens. Nu is de vraag: geven de feestdagen van zichzelf een geluksgevoel? Of gaat het om de invulling die we eraan geven? In deze blog zoek ik daarop een antwoord.

Het lamlendige kind

Onlangs las ik in de krant over lamlendige kinderen. Jongvolwassenen die het eigen leven niet weten in te vullen en jarenlang hun dagen slijten in bed. Het heeft radeloze ouders tot gevolg. In Japan is er zelfs een naam voor: Hikikomori. Hier kun je het artikel uit De Volkskrant lezen: link.

Ik voelde erg mee met de moeder en ook met de jongeren en ik dacht toch: ze komen daar terecht omdat ze te weinig lezen. Voor mij is het vreemd dat niet meer mensen de verschillen inzien, en niet meer mensen de moeite nemen om het lezen te omarmen – met alle winst die erbij komt kijken. Je wast toch ook je lichaam, maar waarom zou je je geest niet fris maken en fris houden?

(Blog gaat verder onder de foto)

Een cadeau voor de feestdagen

Binnenkort maakt onze Westerse wereld zich weer op voor een ronde cadeaus-geven – dat wil zeggen: wie het nog kan betalen. Mensen met geld kunnen het betalen, maar dan blijft ook nog de planeet over die alle materialen allang niet meer kan geven. En dan, welke cadeaus geven we elkaar? Een overbodige stropdas, een pop die net-alsof-maar-niet-heus echt kan communiceren, een gave auto die net-alsof-maar-toch-niet-echt kan racen. En dan: een extra kledingstuk, iets met glitters, een grappig bedoeld stuk servies, een onnodig ornament voor in de boom – om maar iets te doen te hebben – en slechts zelden… een boek.

Zoveel boeken verschijnen er. Zoveel glitter kunnen die bieden aan je ziel, zoveel uitdaging aan je geest en zoveel voldoening voor je intelligentie.

Geef een (leen)boek

Veel mensen denken er niet aan, terwijl het voor sommigen tot de standaard hoort. Daarom vind ik het belangrijk om het toch te benoemen: geef ook een boek. Voor deze kwestie maakt het niet langer uit of het nieuw is, of een leenboek. Het gaat erom dat je het leest, eventueel samen, en dat je erover praat. Het legt een bodem voor de gelukkige ziel.

Naar aanleiding van het Hikikomori-artikel heb ik mijn man en zoon erbij gehaald. Ze toonden interesse in het fenomeen en we bespraken dat het de reden is waarom ik mijn zoon (gamer en Game-designer) geregeld aanspoor om zijn dagen aan te vullen met iets uit een totaal andere interessewereld. Hij gaf aan dat hij het begreep, zoals hij meestal wel openstaat voor mijn ideeën. Hoewel hij bij lange na niet apathisch is (‘Je bent toch niet vergeten dat ik allemaal tienen haal, mama?’), is het toch zo dat hij zich soms verveeld voelt.

En dat is waarom hij van mij (non-)fictie tot zich moet nemen. Opdat zijn voorsprong niet tot verveling leidt, maar opdat hij zijn geest scherpt en zichzelf fris weet te houden.

Verruim je geest

Hoe nu te starten? Ik zou zeggen: lees een boek en spreek de auteur aan of anderen die het ook hebben gelezen. Heb je een kind op school, dan helpt Plaza Patatta Kinderboeken een handje door superveel video’s online te hebben, en kinderkookrecepten achterin. Word actief van het boek: praat, kook, zing en lees. Zo hou je voldoening binnen bereik en zo hou je Hikikomori buiten de deur.

Nanda Roep is ruim 25 jaar schrijfster en ze publiceerde zo’n honderd boeken. Om zichzelf actief te houden, leerde ze televisiemaken, theater en ook vormgeving. Het leidde tot een bruisend leven, mede doordat ze een soortgelijke partner vond in cabaretier, animator en theaterproducent Silvester Zwaneveld. Nu wil ze anderen graag laten zien hoe je de consumptiemaatschappij kunt aanwenden tot het creëren van groter geluk.