De situatie van een schrijfster…

Het manuscript laten rusten

Over het maakproces

Geduld, geduld…

Tijdens de coronapandemie heb ik het manuscript geschreven voor mijn aanstaande roman ‘Het hoogste woord’. Hoewel de pandemie er geen rol in speelt, is er wel een ander drama op de achtergrond: de teloorgang van het boekenvak zoals we dat altijd kenden.

Alles stort in: winkelketens gaan failliet, lezers verdwijnen, en mijn hoofdpersoon – succesvol uitgeefster – wordt vrijwel direct ontslagen. Na ruim vijfentwintig jaar trouwe dienst.

Ken ik dit uit mijn eigen leven?

Mwah – inderdaad ging mijn eerste uitgeefster (sinds 1996) uiteindelijk met een rechtszaak weg. Dat was het jaar vóór haar jubileum, de vrouw die mij alles had geleerd. Ik loop inmiddels lang genoeg mee om te weten dat het onrecht lukraak om zich geen grijpt, dus ook in werkverband. En ja, mijn hoofdpersoon krijgt er rauw mee te maken.

Toch gaat het om een feelgoodboek. Ik heb het altijd belangrijk gevonden dat mijn boeken lékker zijn om te lezen. Maar dat neemt niet weg dat er serieus aan wordt gewerkt. ‘Het kost veel moeite om er zo gemakkelijk uit te zien’ – hoe ging die uitspraak ook alweer…

Blog verder onder de foto.

Het manuscript ligt in de warmtekamer

Nu is mijn manuscript klaar. Het is publicabel.

• Het is een verhaal zoals ‘Leugens in de lente’ – en dan bedoel ik: verrassend.
• Het is ook een verhaal zoals ‘Dik, druk en dronken’ – en dan bedoel ik: het toont de worsteling van vrouw.
• Het past bij al mijn boeken – en dan bedoel ik: het leest vlot en lekker weg.

Maar toch gaat het nog niet naar de redacteur. Er is nog geen publicatiedatum. In plaats daarvan heb ik het in een soort warmtekamer geplaatst. Het verhaal blijft er comfortabel liggen terwijl ik nog wat verder studeer op het schrijven van een boeiende roman.

Blog gaat verder onder de foto.

Hoe lang blijf je wachten?

Als schrijfster heb ik geen last gehad van faalangst. Ik ben trots geweest op ieder manuscript dat ik heb geschreven. Als schrijfster heb ik juist genoten van de vele mogelijkheden tot ontwikkeling. Zelfs nu, na bijna 25 jaar in het vak (daar zal mijn volgende blog over gaan!), zie ik nog steeds nieuwe schrijfmanieren die ik wil proberen. En het leuke is: het mag ook, want als schrijfster bepaal ik zelf waar ik aan werk.

Ik weet dat het moment vanzelf aanbreekt waarop ik denk: tot hier. De diepte in het verhaal, de scènes en de ontwikkeling van de karakters…Pas op dat moment zal ik tot publicatie overgaan. Sinds ik bij de gevestigde uitgevers ben vertrokken om selfpublisher te zijn, heb ik deze vrijheid. Het is heerlijk om rijkelijk te mogen schuiven met publicatiedata, als het schrijfproces erom vraagt. Dat is een luxe die ik lange tijd niet had.

Ik schat in dat het voorjaar 2022 wordt, maar zeker weet ik het natuurlijk nu niet. Toch heb ik voldoende ervaring om deze richting wel te durven geven.

Tot die tijd blijf ik studeren. Mevrouw de Schrijfster is de Studente. Ik (her)lees collega’s om te researchen. Ik heb een stapeltje vakboeken liggen – over karakters en dramatische situaties (ook te koop in de webshop van Uitgeverij Nanda) – en die leg ik naast de karakters zoals ik ze heb bedacht.

Mijn boeken voldoen niet aan de geijkte richtlijnen. Maar aan één ding voldoen ze zeker: ze zijn verrassend en ze lezen heerlijk weg!

Reageren? Dat kan in de community van Feelgoodboeken!

De boeken van Nanda Roep

1. Twijfelgeval Eva (2008, Truth & Dare – Foreign Media Group)
   
2. Bitter en glamour (2010, De Boekerij)
   
3. Van familie moet je het hebben en kan je het krijgen ook
4. Dik, druk en dronken
5. Sable
6. Leugens in de lente – genomineerd voor The Indie Awards 2020
7. Het hoogste woord (verwacht in 2022)